عصر الهیات های مضاف و روابط بین الملل
علی صفدری | پنجم اسفند 1402
بسم اللّه الرحمن الرحیم
عصر روشنگری که گفته می شود بین سالهای 1650 تا دهه پایانی قرن هجدهم در اروپا رخ داد، سبب شد تا علوم و دانش ها از حقیقت آموزه های قدسی یا الهی تهی شود. الهیات یا خداشناسی یا همه امور الهی و قدسی و یا آنچه که آنان به آن تِئولوژی[1] می گفتند به حاشیه رفت. شاید اگر دقیق تر نظر افکنده شود، مورد مبارزه یا مواخذه قرار گرفت و تمام تلاش ها بر آن شد که خدا و دین از میان جامعه به کنج عزلت و زندگی خصوصی انسان ها برود.
نزاع و نبرد سی ساله[2] در نیمه نخست قرن هفدهم در اروپای مرکزی که بر سر تصاحب بیشتر و یغمای گسترده تر بود و راهبران آن کاتولیک ها