امام صادق علیه السلام مى فرماید: در روز عاشورا، شخصى در لشکر صیحه مى زد؛ گفتند چرا فریاد مى زنى؟ گفت: چطور صیحه نـزنـم در حـالـى کـه پیامبر صل الله علیه وآله را مى بینم ایستاده؛ گاهى به زمین و گاهى هم به شما نگاه مى کند. «اخـاف ان یـدعوا اللّه على اهل الا رض فاهلک فیهم»؛ مى ترسم اهل زمین را نفرین کند، من هم در میان آنها هلاک شوم.
وقـتى این خبر منتشر شد، نزدیک بود که موجب تفرقه در سپاه عمر سعد شود؛ لذا گفتند: این شخص دیوانه است.
راوى به امام صادق علیه السلام عرض کرد: آن شخص چه کسى بود؟
حضرت علیه السلام فرمود: «ما نراه الا جبرئیل»؛ او جبرئیل بود.1
[1] کامل الزیارات / باب 108 / ص 336 - بحارالانوار / ج45 / ص173
*****