صاد

انسان معاصر | نوشته های علی صفدری در زمینه ادیان، ملل و انسانها

علی صفدری | Ali Safdari

۱۹ مطلب با موضوع «پاسخ به پرسش ها» ثبت شده است

     سوال : دیدگاه مسیحیت و کتاب مقدس درباره همجنس گرایی چیست؟



سلام / همجنس گرایی یکی از شنیع ترین اعمالی است که انسان می تواند گرفتارش شود. در طول تاریخ عموم مردم در همه ی جوامع این کار را امری ناپسند بر می شمرده اند و برای آن مجازات مرگ مقرر نموده اند. در تورات و انجیل هم به صراحت این عمل مذموم است و از آن نکوهش  شده است. در تورات آمده است:
«و با ذکور مثل زن جماع مکن ؛ زیرا که این فجور است.»[1]
     پولس که ما از وی به عنوان معمار مسیحیت امروز نام می بریم، نیز به زشتی و سیاهی و تباهی این عمل شنیع اذعان می کند:
«آیا نمی دانید که ظالمان وارث ملکوت خدا نمی شوند؟ فریب مخورید؛ زیرا فاسقان و بت پرستان و زانیان و متنعمان و لُوّاط [لواط کراران-همجنس گرایان] و دزدان و طمعکاران و میگساران و فحاشان و ستمگران وارث ملکوت خدا نخواهند شد.»[2]

     آنچه گفته شد حقیقت اعتقاد کتاب مقدس و عهدین درباره همجنس گرایی است؛ اما با ظهور عصر جاهلیت مدرن و آغاز به رسمیت شناخته شدن ازداوج زنان و دختران با هم و مردان باهم، و ثبت رسمی و قانونی ازدواج دو همجنس باز، مسیحیت نیز قالب عوض کرد و در این آشفته بازار رنگ باخت. برخی از چهره های درون مسیحی تلاش کردند تا آیاتی از کتاب مقدس را که به صراحت همجنس گرایی را حرام اعلام می کند را به گونه ای تفسیر کنند که از حرمت و زشتی آن کاسته شود تا همجنس گرایان از وضع خود احساس بدی نداشته باشند. با گسترش این تفکر که هر کسی می تواند قرائت خاص خودش را از متون مقدس داشته باشد، راه برای قبح زدایی از همجنس گرایی درمیان مسیحیان بازتر شد و رفته رفته برخی از کشیش ها و کلیسا داران به خود جرئت دادن تا ازدواج دو همجنس باز را در کلیسایشان ثبت قانونی و شرعی کنند و سرانجام کار به جایی رسید که دو کشیش در کلیسایی در انگلستان به ازدواج هم در آمدند.
     نکته مهم اینجاست که وقتی در عصر ارتباطات مبانی اعتقادی مسیحیت به همین راحتی تحریف می شود، چگونه وقتی سخن از تحریف تورات و انجیل و انحراف مسیحیت از خط اصلی اش می شود، مسیحیان موضع می گیرند و دلایل منطقی را نیز نمی پذیرند.


علی صفدری - طهزان
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

[1] لاویان / 18 : 22
[2] رساله اول به قرنتیان / 6 : 9 - 10

۶ نظر ۱۴ خرداد ۹۲ ، ۰۷:۱۴
سایت انسان معاصر
     سوال : امام حسن مجتبی را چه کسانی غسل دادند؟


سلام / طبق فرموده مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب شریف سفینة البحار، در هنگام غسل حضرت حسن مجتبی علیه السلام، امام حسین علی السلام و حضرت عباس و جناب محمد حنفیه حضور داشتند. به جلد ششم این کتاب، نسخه هایی که در هشت جلد چاپ شده اند رجوع نمایید.


علی صفدری - قم المقدسه
۰ نظر ۳۰ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۲:۱۵
سایت انسان معاصر
سوال : معاویه چه زمانی اسلام آورد؟

سلام / به اتفاق شیعه و سنی معاویة بن أبو سفیان در بیست سال اولی که رسول خدا صلی الله علیه وآله رسالت خود را اعلام کرده بود، مشرک و از دشمنان سرسخت اسلام بود و در سال هشتم هجری و بعد از فتح مکه به همراه عده‌ای دیگر از دشمنان سر سخت اسلام آن ‌هم با زور شمشیر تسلم شد، رسول خدا به آن‌ها لقب «طلقاء» داد و از کشتن آن‌ها صرف نظر کرد. امیر مؤمنان علیه السلام اعتقاد دارد آنان‌ اسلام نیاوردند؛ بلکه تسلیم شدند. آن حضرت در نامه شماره 16 نهج البلاغه می‌فرماید :

فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا أَسْلَمُوا وَ لَکِنِ اسْتَسْلَمُوا وَ أَسَرُّوا الْکُفْرَ فَلَمَّا وَجَدُوا أَعْوَاناً عَلَیْهِ أَظْهَرُوه‏ .

به خدایی که دانه را شکافت و جانداران را آفرید ، آن‌ها اسلام را نپذیرفتند ؛ بلکه به ظاهر تسلیم شده و کفر خود را پنهان داشتند و آنگاه که یاورانی یافتند آن را آشکار ساختند .

عمار نیز به تبعیت از امام خود مى گوید :

فقال واللّه ما أسلموا ، ولکن استسلموا وأأَسَرُّوا الْکُفْرَ فَلَمَّا رأوا علیه أَعْوَاناً عَلَیْهِ أَظْهَرُوهُ .

به خدا سوگند این ها إسلام نیاوردند ؛ بلکه به ظاهر تسلیم شده و آنگاه که نیرو یافتند ، کفر خود را اظهار نمودند.[1]


علی صفدری - قم المقدسه

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _ _ _

[1] الهیثمی ، علی بن أبی بکر الهیثمی ، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ، ج 1   ص 113 ، ناشر : دار الریان للتراث / ‏دار الکتاب العربی - القاهرة ، بیروت - 1407
۰ نظر ۲۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۱:۲۷
سایت انسان معاصر
     سوال : اولین بار چه کسى از زیارت قبر پیامبر ( ص ) جلوگیرى کرد ؟


سلام / با دقت در متون تاریخی به این شاهد می رسیم. حاکم نیشابورى (متوفاى 405 هـ) از داود بن ابو صالح نقل مى‏کند:
روزى مروان حَکَم دید که شخصى صورت خود را بر قبر پیامبر صلوات الله علیه گذاشته است، با شتاب به سوى او آمد و گردن او را گرفته، از جاى بلند کرد و گفت: مى‏دانى چه مى‏کنى؟! منظور وى این بود که چرا به زیارت سنگ و کلوخ آمده اى! زائر که ابو ایوب انصارى - از صحابه رسول خدا - بود گفت: آرى خوب مى‏دانم که چه مى‏کنم! من هرگز به زیارت سنگ نیامده‏ام ، بلکه به‏زیارت پیامبر آمده‏ ام. از رسول‏ اللّه شنیدم که فرمود: «بر دین خدا گریه نکنید اگر متولّیانش اهل بودند ، و آنگاه که نااهلان برآن حکم راندند، برایش بگریید.»[1]

‏جالب است که این حدیث را حاکم و ذهبى هر دو صحیح مى‏دانند!
‏ از این رخداد تاریخى به ‏خوبى روشن مى‏شود که ریشه این تفکّر از بنى ‏امیه و به خصوص مروان بن حکم؛ همان طرد شده رسول‏ اللّه صلوات الله علیه است.


علی صفدری - قم المقدسه
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
[1] مستدرک حاکم ، ج‏4 ، ص 560.
۰ نظر ۲۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۱:۲۰
سایت انسان معاصر
     سوال : آیا چنین حدیثی داریم که راههای رسیدن به خداوند به عدد انسانهاست؟


سلام / در هیچ مأخذ حدیثی ما چنین سخنی را از معصوم نداریم که (الطرق الی الله بعدد انفاس خلائق) این جمله جزء احادیث ائمه و پیامبر نیست؛ بلکه جزء احادیثی است که در منابع و کتب صوفیه (مثل رساله قُشیریه، کشف المحجوب علی بن عثمان جُلّابی هُجویری، فیه ما فیه و مکتوبات مولوی) دیده می شود و مأخذ حدیثی در منابع ما ندارد. اما منهای حدیث بودن آیا اصلاً این جمله درست است یا نه؟ اگر مراد این باشد که خداوند برای هر انسانی بسوی خویش راهی قرار داده است و همه انسانها می توانند مستقلا به سوی خدا حرکت کنند این معنای درستی است اما اگر مراد این باشد که هر کسی از هر طریقی که خواست می تواند به خداوند برسد این مطلقاً صحیح و قابل قبول نیست و با صراط مستقیمی که خداوند تعریف کرده است نمی سازد «و أَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ – یس61». در واقع معنای دوم منتهی به پلورالیسم می شود که از منظر اسلام باطل است.


علی صفدری - طهران
۰ نظر ۲۷ ارديبهشت ۹۲ ، ۰۲:۰۵
سایت انسان معاصر