یادداشت | اسلام و مسیحیت ؛ مناظره یا حذف
شنبه, ۷ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۱:۱۸ ق.ظ
یکی از دوستانی که در کارگاه مسیحیت شناسی شرکت کرده بود، سوالی را مطرح نموده که شاید جا داشته باشد چند سطری روی آن دقیق شویم. برای این دوست عزیز سوال شده بود که چرا با وجود اینکه مسیحیت از ادیان بزرگ الهی است ما تلاش بر حذف آن داریم؟ سوال خوب و مهم و به جایی است که شاید برای دوستانی دیگر نیز شده باشد و آن را با کسی مطرح نکرده اند.
گفتگو و مناظره بین ادیان سابقه طولانی دارد و و مربوط به امروز و دیروز نیست. سابقه گفتگو و مناظره اسلام با سایر ادیان هم باز می گردد به دوران رسول خدا صل الله علیه وآله که در موارد گوناگون و مقاطع مختلف، در برخورد با پیروان ادیان دیگر توسط آن حضرت صورت گرفته است. بعد از ایشان، امامان بزرگوار نیز به پیروی از پیامبرخدا همین رویه را داشته اند و مناظراتی در تاریخ ثبت است.
هیچگاه در اسلام، هدف از مناظره حذف رقیب نبوده است. چرا که اسلام به عنوان دین جامع و دارای تمام ظرفیت ها، پیروان سایر ادیان را درون خود پذیرفت و اجازه داد تا آنان در سایه حکومت اسلامی از امنیت و رفاه برخوردار باشند. این چیزی است که در دوران گذار از عصر جاهلیت توسط اسلام صورت گرفت، وگرنه که پیروان آیین مسیحیت حتی امروز هم که ادعای مدرنیته دارند حاضر به پذبرفتن مسلمانان به عنوان پیروان یک دین و آیین بزرگ و الهی در جامعه خود نیستند. شاهد این سخن، برخوردهای سخیف دولت و قوانین برخی از کشورهای مدعی مسیحیت با مسلمانان و مساجد و قرآن و حجاب و ... است.
ما مسلمانیم و هدفمان در زندگی رسیدن به فلاح و رستگاری یا همان سعادت است. ما مسلمانیم و در آیین مسلمانیمان دو وظیفه مهم داریم: اول اینکه خود مسلمان باشیم و به دستورات و فرامین الهی گوش فرا دهیم، و دوم آنکه به عنوان یک پیرو آیین حق وظیفه داریم تا سایر انسانها را به اسلام دعوت کنیم و مسیر حق را برایشان روشن نموده و به سمت نیکوترین روش و دین هدایتشان کنیم. دعوت ناآگاهان از مسیر ناحق به اسلام وظیفه تک تک ماست.
در این دنیا، همه ادیان و مذاهب و گروه ها و فرقه ها سعی در جذب سایر انسانها و افزایش آمار پیروان خود دارند. تنها نگاه کوتاهی به تلاش های واتیکان برای مسیحی سازی کشورهای اسلامی انسان را متحیر می کند. آنان در راه ناحق خود چنین تلاش می کنند، آن وقت ما ...
در این باب سخن بسیار است، فقط با هم نیم نگاهی به این آمارها بیاندازیم:
گفتگو و مناظره بین ادیان سابقه طولانی دارد و و مربوط به امروز و دیروز نیست. سابقه گفتگو و مناظره اسلام با سایر ادیان هم باز می گردد به دوران رسول خدا صل الله علیه وآله که در موارد گوناگون و مقاطع مختلف، در برخورد با پیروان ادیان دیگر توسط آن حضرت صورت گرفته است. بعد از ایشان، امامان بزرگوار نیز به پیروی از پیامبرخدا همین رویه را داشته اند و مناظراتی در تاریخ ثبت است.
هیچگاه در اسلام، هدف از مناظره حذف رقیب نبوده است. چرا که اسلام به عنوان دین جامع و دارای تمام ظرفیت ها، پیروان سایر ادیان را درون خود پذیرفت و اجازه داد تا آنان در سایه حکومت اسلامی از امنیت و رفاه برخوردار باشند. این چیزی است که در دوران گذار از عصر جاهلیت توسط اسلام صورت گرفت، وگرنه که پیروان آیین مسیحیت حتی امروز هم که ادعای مدرنیته دارند حاضر به پذبرفتن مسلمانان به عنوان پیروان یک دین و آیین بزرگ و الهی در جامعه خود نیستند. شاهد این سخن، برخوردهای سخیف دولت و قوانین برخی از کشورهای مدعی مسیحیت با مسلمانان و مساجد و قرآن و حجاب و ... است.
ما مسلمانیم و هدفمان در زندگی رسیدن به فلاح و رستگاری یا همان سعادت است. ما مسلمانیم و در آیین مسلمانیمان دو وظیفه مهم داریم: اول اینکه خود مسلمان باشیم و به دستورات و فرامین الهی گوش فرا دهیم، و دوم آنکه به عنوان یک پیرو آیین حق وظیفه داریم تا سایر انسانها را به اسلام دعوت کنیم و مسیر حق را برایشان روشن نموده و به سمت نیکوترین روش و دین هدایتشان کنیم. دعوت ناآگاهان از مسیر ناحق به اسلام وظیفه تک تک ماست.
در این دنیا، همه ادیان و مذاهب و گروه ها و فرقه ها سعی در جذب سایر انسانها و افزایش آمار پیروان خود دارند. تنها نگاه کوتاهی به تلاش های واتیکان برای مسیحی سازی کشورهای اسلامی انسان را متحیر می کند. آنان در راه ناحق خود چنین تلاش می کنند، آن وقت ما ...
در این باب سخن بسیار است، فقط با هم نیم نگاهی به این آمارها بیاندازیم:
-
12080 موسسه تخصصی تبلیغ مسیحیت در میان مسلمانان
-
99250 مبشر حرفه ای مسیحیت
-
82میلیون دستگاه رایانه در مراکز تبشیری مسیحیت
-
44000 مجله تخصصی ترویج مسیحیت
-
2240 ایستگاه تلویزیونی -حداقل پنج شبکه به زبان فارسی-
-
2400 رادیوی تبشیری
-
163میلیارد دلار هزینه سالانه مراکز تبشیری
- و ...