انسان معاصر | نوشته های علی صفدری در زمینه ادیان، ملل و انسانها

      در «دُرج عقیق» آمده است:

     مرحوم آیت الله العظمی سید عبدالأعلی سبزواری در مورد شهادت ثالثه در اذان می فرمودند:

     من تعجب می کنم از قومی که همه قائلند که هر پیامبری یک وصی دارد, اما چرا نسبت به وصایت امیرالمومنین علیه السلام شک می کنند. لیت شعری که چرا ولایت و وصایت حضرت رسول گرامی صل الله علیه و آله را انکار میکنند. آیا نسبت به حضرت رسول شک دارند یا در عظمت حضرت امیر؛ اینها روز قیامت مسولند. شهادت ثالثه در اذان و اقامه از شعائر دینی است و باید حفظ شود به اطلاق «من ذکرنی فلیذکر علیا» که در مهذب مفصل آمده است.

      در «دُرج عقیق» آمده است:

     پیرامون مرحوم آیت الله شیخ جعفر شوشتری نقل می کنند: فردی به آفریقا رفته بود و بنده ای را از آنجا خریده بود؛ اتفاقا آن غلام را بسیار اذیت می کرد. غلام هم خدمت شیخ جعفر آمد و به شیخ گفت: راجع به اطلاق عبید و مدارا با آنان سخن بگویید، زیرا مولای من پای منبر شما می آید. شیخ جعفر هم «من احیا نفسا» را خواند و فرمود یکی از مصادیقش همین جاست و امام حسن مجتبی ^{علیه السلام} بردگان را آزاد می کرد. چنین شد که مولا هم آن غلام را آزاد کرد. اما نکته جالب اینجاست که بعد از یک سال و اندی که آن غلام از شیخ جعفر تقاضا کرده بود که بر روی منبر از محبت به بردگان سخن بگویید، ایشان اجابت فرمود و اتفاقا همان بنده از شیخ جعفر پرسیده بود که چرا اینقدر دیر فرمودید و شیخ جعفر پاسخ داده بود: من اول خودم پولهایم را جمع کردم و برده ای را خریدم و آزاد کردم و بعد آمدم و روی منبر آن سخنان را گفتم.

     در «دُرج عقیق» آمده است:

     میان مرحوم آیت الله سید عبدالاعلی سبزواری و آیت الله خویی رابطه صمیمی و دوستانه حاکم بود. آیت الله خویی به ایشان علاقه ویژه ای داشت. مرحوم سید محمد فرزند ارشد ایشان نقل می کند که با پدرم به نزد آیت الله خویی رفتیم، آیت الله سید ابوالقاسم خویی به پدرم گفت: می دانم سیگار و چپق برایم ضرر دارد، اما اگر نکشم علمم را از دست می دهم و مطالب علمی را فراموش می کنم، به نظر شما چه کنم؟ پدرم در پاسخ ایشان فرمود: بر شما واجب است که سیگار و چپق بکشید، زیرا اگر نکشید علمتان را از دست می دهید و این خسارت سنگین تر است.