انسان معاصر | نوشته های علی صفدری در زمینه ادیان، ملل و انسانها

     آیلار* (1079 - 1142) فیلسوفی فرانسوی بود که بر اهمیت عقل در اعتقاد دینی تأکید داشت و با کاربرد ماهرانه‌ی منطق و جدل در آموزه‌هایی مانند تثلیث و کفاره، روحی تازه به مباحث الهیات دمید. با وجود همه‌ی مشکلاتی که پیرامون نظریه‌ی وی درباره‌ی تثلیث، وجود داشت، وی یکی از مفسران بزرگ انجیل به شمار می‌رفت. شاید بیش‌ترین شهرت وی به خاطر تفسیرش بر کتاب حزقیال است.
     وی کتابی با عنوان «در بیان وحدت الهی و تثلیث»** نگاشت که موضوع اصلی خطابه های او در سال 1120 بود. آیلار در این کتاب خاطر نشان ساخت که وحدت خدا نکته ای است که بزرگترین ادیان و ارجمندترین فلاسفه درباره ی آن اتفاق نظر دارند. وی می خواست مرموزترین عقاید کلیسا حتی مسئله تثلیث را با موازین عقلی منطبق کند. به عقیده او تثلیث سه صورت و سه جلوه از ذات باری تعالی هستند؛ ولی جمیع کارهای خداوند بر مبنای وحدانیت و اتحاد میان قدرت، خرد و محبت الهی قرار دارد. سر انجام آیلار به خاطر این وع اندیشه اش محکوم شد و شورای رسیدگی به جرم او، وی را مکلف ساخت تا کتابش را به آتش افکنده و مدت یک سال در صومعه ای زندانی باشد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

* Peter Abelard